Προβολές Τετάρτης
“Σ’ ένα αστικό διαμέρισμα των Παρισίων πέντε νέοι, μια φοιτήτρια, μια αγρότισσα που έγινε πόρνη, ένας ζωγράφος, ένας επιστήμονας και ένας ηθοποιός περνούν το καλοκαίρι τους στο Παρίσι, σε ένα πολυτελές διαμέρισμα που τους δάνεισαν. Ιδρύουν μια μαρξιστική-λενινιστική ομάδα, διαβάζουν Μάο Τσε Τουνγκ, ακούνε το Ράδιο-Πεκίνο, συζητούν περί ιδεολογίας και πολιτικής, έως ότου η Βερονίκ αποφασίζει να περάσει στην πράξη, σχεδιάζοντας τη δολοφονία ενός πανεπιστημιακού”
Μία ριζοσπαστικής κινηματογράφησης ταινία, για το χρονικό της δράσης μίας πολιτικής ομάδας του Παρισιού που ενόχλησε το ΚΚ της Γαλλίας ασκώντας δριμεία κριτική κατά της «επίσημης» μαρξιστικής πολιτικής.
Σ’ αυτή λοιπόν την πολιτική ταινία του ο Γκοντάρ συλλαμβάνει το κλίμα της οργισμένης νεολαίας της εποχής εκείνης στο Παρίσι με τον ακραίο μαοϊκό μαρξισμό της. Προφητεύει την έκρηξη του Μάη του 68,αλλά και τον εγκλεισμό, τις ατελείωτες συζητήσεις τους, τους δισταγμούς ανάμεσα στην πολιτική και την ένοπλη δράση.
Ο κόσμος που πλάθει η ταινία δεν είναι έτοιμος για κατανάλωση, δεν είναι μια καλοστημένη ιστορία που θα μας διευκολύνει μετά να κοιμηθούμε. Είναι ένα καλειδοσκόπιο εικόνων και ιδεών, ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ που επιτίθεται στις συνήθειές μας ως θεατών και μας καλεί να μπούμε στο παιχνίδι πιο ενεργητικά.
Η ταινία τελειώνει και η ηρωίδα αναφέρει: “Όταν τελείωσε το καλοκαίρι για μένα και πολλούς συντρόφους ξεκίνησαν ξανά τα μαθήματα αλλά και ο αγώνας. Αλλά από την άλλη εξαπάτησα τον εαυτό μου. Πίστεψα πως έκανα μεγάλη πρόοδο όμως συνειδητοποίησα, και έπρεπε να παραδεχτώ, πως είχα κάνει μόλις το πρώτο βήμα από μία πολύ μεγάλη πορεία.”
