Συνολική επίθεση – Συλλογική Αντίσταση
Κείμενο που γράφτηκε και μοιράζεται από πρωτοβουλία ατόμων:
Συνολική επίθεση – Συλλογική Αντίσταση
Το τελευταίο διάστημα με τις εντολές του κεφαλαίου βιώνουμε μία γενικευμένη επίθεση από το κράτος στα ήδη καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας, με αποτέλεσμα η ρήξη ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους να οξύνεται ακόμη περισσότερο. Ο κόσμος της εργασίας χάνει κάποιες από τις τελευταίες κατακτήσεις που είχε αποσπάσει από τα αφεντικά, όταν ακόμα ο καπιταλισμός παρήγαγε ψευδαισθήσεις οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητη από όλες αυτές τις ριζικές αναδιαρθρώσεις που έχουν στόχο την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών των καταπιεσμένων αυτής της κοινωνίας.
Η ιδιωτικοποίηση όσων αγαθών παρέμεναν ακόμα δημόσια (υγεία, φυσικό περιβάλλον, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα) αγγίζει και την εκπαίδευση. Με την παράδοση –και θεσμικά πλέον- του πανεπιστημίου στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το αγαθό της γνώσης μετατρέπεται σε εμπόρευμα στην υπηρεσία της ελεύθερης αγοράς.
Οι πιστωτικές μονάδες που εισάγει ο νέος νόμος –προς αντικατάσταση του ενιαίου πτυχίου- αφενός αποδίδουν την έννοια της γνώσης με χρηματοοικονομικούς όρους, αφετέρου είναι ενδεικτικές για το τι εργαζόμενους θέλουν να δημιουργήσουν, δηλαδή ελαστικούς, διαχωρισμένους, εξατομικευμένους και σίγουρα χρεωμένους… Τα φοιτητικά δάνεια έρχονται με τη σειρά τους να αντικαταστήσουν τον –σχεδόν- δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, με έναν –ακόμα πιο- ταξικό. Για να το πούμε με πιο απλά λόγια· αν «τα ‘χει» η οικογένειά σου μπορείς να σπουδάσεις. Αν όχι, ή δεν σπουδάζεις ή παίρνεις ένα φοιτητικό δάνειο και υποδουλώνεσαι μέχρι να καταφέρεις να το ξεχρεώσεις. Και τότε παίρνεις ένα άλλο δάνειο για να μπορέσεις να ζήσεις…
Παράλληλα, εισβάλοντας οι εταιρίες στις σχολές και επιτάσσοντας την έρευνα στα δικά τους συμφέροντα, μετατρέπουν τους φοιτητές σε απλήρωτους εργαζόμενους και μελλοντικά άνεργους, εφόσον οι ίδιες θέσεις εργασίας θα καλύπτονται από τους εθελοντές-φοιτητές. Η παράδοση της έρευνας στις εταιρίες σημαίνει ότι αυτές μπορούν να διαμορφώνουν κοινωνικές αντιλήψεις και συνθήκες σύμφωνα με τα κερδοσκοπικά συμφέροντά τους, καθώς προφανώς δε θα χρηματοδοτούν όσες έρευνες δεν τις συμφέρουν. Αυτό, σε συνδυασμό με την αντίληψη ότι η επιστήμη θεωρείται η μοναδική κοινωνική διαδικασία που ερμηνεύει αντικειμενικά και αδιαμφισβήτητα τον κόσμο, οδηγεί στην παραγωγή κατευθυνόμενης επιστημονικής αλήθειας.
Προϋπόθεση για να επιβληθεί ο συγκεκριμένος νόμος πλαίσιο και η νέα κοινωνική πραγματικότητα που αυτός φέρνει, είναι η κατάργηση του ασύλου. Ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί όσο υπάρχουν αντιστάσεις μέσα στα Πανεπιστήμια γι’ αυτό και ανοίγει πλέον ο δρόμος για την νόμιμη καταστολή τους. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί και η εμμονή κάποιων (μεγαλοκαθηγητάδων, πρυτάνεων, δημοσιογραφίσκων…) στο να χαρακτηρίζουν «κλειστά Πανεπιστήμια» τις κατειλημμένες σχολές. Όμως, οι καταλήψεις δεν είναι παρά μία προϋπόθεση για τη διαμόρφωση των αγώνων μέσα κι έξω από τις σχολές.
Από την στιγμή που η επίθεση που δεχόμαστε είναι συνολική, η μόνη αποτελεσματική απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι οι συλλογικοί αγώνες. Η μετατροπή αυτών των φοιτητικών αγώνων σε κοινωνικούς, δεν μπορεί να γίνει χωρίς να αντιληφθούν οι συμμετέχοντες τον ρόλο τους έξω από το Πανεπιστήμιο. Αντίστοιχα, άλλα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας είναι αναγκαίο να υπερβούν τους τεχνητούς διαχωρισμούς που μας έχουν επιβληθεί (π.χ. φοιτητής-εργάτης, ντόπιος-ξένος, άντρας-γυναίκα) για να βρεθούμε μαζί σε κοινούς αγώνες. Αγώνες οι οποίοι θα είναι αυτοοργανωμένοι -μακριά από κομματικά και γραφειοκρατικά συμφέροντα-, οριζόντιοι -αντίθετοι με τη λογική της ανάθεσης και με τη συμμετοχή όλων στη λήψη των αποφάσεων-, αντι-ιεραρχικοί -χωρίς αρχηγούς και πρόβατα, χωρίς ειδικούς και ακολουθητές.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Μειοψηφίες Αντίστασης μέσα και έξω από τις σχολές
(Μυτιλήνη)
