Κατάληψη στο Μπίνειο

[flv:https://mpineio.vrahokipos.net/wp-content/uploads/2011/08/Grate-Britain-by-EMBED-RRS-Dubstep-Mix-_-Embed-Protest-Mus.flv 540 328]

Παρακάτω δημοσιεύονται κείμενα σχετικά με την εξέγερση στην Αγγλία, 

για την κατανόηση και ανάλυση τόσο αυτής όσο και των επερχόμενων εξεγέρσεων

——————————–

Δεν είναι ατύχημα ότι οι συγκρούσεις συμβαίνουν τώρα, καθώς τα δίκτυα υποστήριξης των περιθωριοποιημένων της Βρετανίας καταργούνται και οι άνθρωποι εγκαταλείπονται στην πτώση τους στην άβυσσο, χτυπημένοι καθώς πέφτουν από τα γκλόμπ της μητροπολιτικής αστυνομίας. Αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν δικαιολογίες για το κάψιμο σπιτιών, την τρομοκράτηση εργαζόμενων ανθρώπων. Όποιος τα έκανε αυτά δεν έχει λόγο υποστήριξης.

Από τη North London Solfed, Ομοσπονδία Αλληλεγγύης του Βόρειου Λονδίνου

όλη η μετάφραση εδώ

Εντελώς αδιάφορο ζήτημα, λες κι έχει καν σημασία πώς επιλέγουμε να ισορροπήσουμε ή τι άποψη έχουμε «εμείς», ο μικρός κύκλος της ριζοσπαστικής αριστεράς – εμείς είμαστε αδιάφοροι, η κρίση μας είναι αδιάφορη, και κάθε απόπειρα να κρίνουμε ηθικά διαφορετικά είδη βίας είναι προδοσία της επαναστατικής αρχής. Δεν είναι επαναστατικός τρόπος σκέψης αυτός, γιατί δεν βλέπει την κοινωνία και τη βία μέσα της, ως ολότητα. Ό,τι συμβαίνει συμβαίνει, είναι αποτέλεσμα δυνάμεων που δικό μας καθήκον είναι να προσπαθήσουμε να τις κατανοήσουμε. Κι εδώ νομίζω ότι η αναλογία με τον Φριτσλ είναι η σωστή, γιατί αυτό που έχουμε εδώ είναι μια νέα διαλεκτική ανάμεσα στο νεοφιλελεύθερο καταναλωτικό καθεστώς και τον πλιατσικολόγο, αυτούς που κάποιος έχει ονομάσει «αποτυχημένους καταναλωτές», που δεν βλέπουν πια το λόγο να θέσουν τα αιτήματά τους με πολιτικούς όρους, αλλά απλώς αρπάζουν αυτό που θέλουν.

Από το Commune

όλη η μετάφραση εδώ

Προσφέρουμε την ακλόνητη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας σε όσους εμπλέκονται τις τελευταίες νύχτες στις εξεγέρσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα συναισθήματα αυτά αφορούν τόσο τους εξεγερμένους όσο και τις κοινότητες που επηρεάζονται από αυτούς. Αναγνωρίζουμε ότι οι ταραχές έχουν καταστρέψει τα μέσα βιοπορισμού πολλών ανθρώπων και ότι σπίτια έχουν καεί, και συμφωνούμε ότι αυτά είναι λάθος στόχοι επίθεσης. Ξέρουμε, όμως, ότι αυτού του είδους οι λεηλασίες και καταστροφές είναι η έσχατη αντίδραση των εντελώς εξαθλιωμένων και των χωρίς δικαιώματα.

Από το Anti-Cuts Space, χώρο στο κεντρικό Λονδίνο που καταλήφθηκε το Φλεβάρη του 2011 στο πλαίσιο των διαδηλώσεων ενάντια στις περικοπές.

όλη η μετάφραση εδώ

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάψιμο ενός περιπολικού δεν είναι πολιτική πράξη, πως το να λεηλατείς ένα κατάστημα είναι ατομισμός και καγκουριά, πως το να σπας τζαμαρίες είναι ανεύθυνο. Όσοι λένε πως όλα αυτά είναι απολίτικα ζουν σ’ αυτήν την πόλη με τα μάτια κλειστά, δεν βλέπουν την τεράστια και αυξανόμενη ανισότητα και την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Πολιτικές. Για τη στέγαση. Για την πόλη. Για την πρόνοια. Για την οικονομία. Με τι αποτελέσματα: όχι μόνο ο κόσμος ζει σε άθλια σπίτια, έχει άθλιες δουλειές και σε καθημερινή βάση τρώει σκατά από την αστυνομία, αλλά αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι περισσότερα σκατά, καθώς οι περικοπές και η οικονομική κρίση πλήττουν χειρότερα όσους βρίσκονται στον πάτο.

Από τη συλλογικότητα Occupied London

όλη η μετάφραση εδώ

Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, η βία και η διάλυση πολυκαταστημάτων και επιχειρήσεων δεν είναι καθόλου παράλογη αντίδραση. Δεν θα πρέπει, επίσης, να ξαφνιαζόμαστε από το ότι η μαζική βία είναι η μέθοδος πολιτικής παρέμβασης που επέλεξαν οι εξεγερμένοι των περιθωριοποιημένων εργατικών περιοχών σε κάθε μεγάλη αγγλική πόλη. Οι περισσότεροι είναι άνεργοι. Δεν ανήκουν στο ευρύτερο εργατικό δυναμικό και επομένως δεν έχουν στα χέρια τους τα θεσμικά μέσα για να περάσουν σε συλλογικές δράσεις, όπως για παράδειγμα σε μια απεργία.

Από το Actforfreedomnow

ολόκληρη η μετάφραση εδώ

Ας τα πάρουμε ένα ένα λοιπόν. Κανένας από τους ανθρώπους που έσερνε πράγματα έξω από το Currys χθες το βράδυ δεν θα έχει ποτέ 9000 λίρες για τα ετήσια δίδακτρα του φανταχτερού νέου νεοφιλελεύθερου πανεπιστημιακού συστήματος του David Cameron, που έχει τόσο αγαπηθεί από τους νέους ανθρώπους του Λονδίνου. Aν και η Βρετανία διαθέτει πλέον περισσότερη κοινωνική ευελιξία από όση τη βικτοριανή περίοδο, την οποία ο Cameron φαινεται πως έχει ειδωλοποιήσει, οι ρατσιστικές παραφωνίες στην κοινωνική ορχήστρα της Μεγάλης Βρετανίας αντηχούν ακόμη πολύ δυνατά. Οι περισσότεροι από τους μαύρους ανθρώπους που συμμετείχαν στη χθεσινή λεηλασία των Currys στην οδό Effra κατά πάσα πιθανότητα δεν θα καταφέρουν να ξεφύγουν ποτέ από τα επιδοτούμενα σπίτια τους και να εισέλθουν στη Μεγάλη Κοινωνία. Και δεν έχουν και πολλά να χάσουν.

Από το London Indymedia, του Max von Sudo

όλη η μετάφραση εδώ