Για τον αγώνα των αιγυπτίων αλιεργατών στη μηχανιώνα
«Παλιά δύσκολα μαζευόμασταν και εύκολα σκορπούσαμε, τώρα εύκολα μαζευόμαστε και δύσκολα διαλυόμαστε»
*φράση που ακούστηκε από τα στόματα των απεργών αλιεργατών
Την Κυριακή 3 Ιανουαρίου, οι αλιεργάτες της Μηχανιώνας (στη συντριπτική τους πλειοψηφία αιγυπτιακής καταγωγής), ξεκίνησαν απεργία διαρκείας. Η αφορμή δόθηκε μετά την απόφαση των πλοιοκτητών, με το γνωστό πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, να μειώσουν τους μισθούς κατά 60%, με αποτέλεσμα οι μισθοί τους να φτάνουν τώρα τα 300-400 ευρώ. Επίσης οι εργοδότες αρνήθηκαν την καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων και απείλησαν τους εργάτες πως όσοι δε δεχτούν τα νέα μέτρα θα απολυθούν.
Οι περίπου 150 Αιγύπτιοι αλιεργάτες που δουλεύουν στα καΐκια της Μηχανιώνας (στην ευρύτερη περιοχή δουλεύουν ακόμα 500 άτομα) αρνήθηκαν να συνεχίσουν να δουλεύουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες και προχώρησαν σε απεργία ενώ πραγματοποίησαν και πορεία προς το Δημαρχείο και το Λιμεναρχείο της περιοχής. Τα αιτήματα που έθεσαν είναι:
-
Να μην περάσουν οι περικοπές των μισθών τους
-
Να λάβουν το δώρο Χριστουγέννων
-
Να ασφαλίζονται ξανά στο Ι.Κ.Α. αντί για τον Ο.Γ.Α.
-
Να εισπράττουν από την επιστροφή του ΦΠΑ
-
Να αποκτήσουν έλεγχο στον υπολογισμό του μερτικού από μέλη του σωματείου τους. Μέχρι στιγμής, τη δουλειά αυτή την αναλάμβανε το εργοδοτικό Σωματείο Αλιεργατών Μηχανιώνας, στο οποίο οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη.
Από την πρώτη στιγμή των κινητοποιήσεων, οι πλοιοκτήτες χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να καταστείλουν τον αγώνα των αλιεργατών. Ενώ προσπαθούν να κυρήξουν την απεργία παράνομη και καταχρηστική, εκτοξεύουν παράλληλα απειλές για απολύσεις και για αντικατάστασή τους με αλιεργάτες άλλων εθνοτήτων, με ακόμα μικρότερους μισθούς. Δίπλα τους βρίσκουν τις δυνάμεις καταστολής του κρατικού μηχανισμού (ΜΑΤ, Λιμενικό) αλλά και τους γνωστούς παρακρατικούς με τις εθνικιστικές τους φανφάρες. Απέναντι τους όμως, οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες δεν στέκονται πια μόνοι. Μαζί τους βρίσκονται και Έλληνες συνάδελφοί τους, τμήμα της τοπικής κοινωνίας της Μηχανιώνας, ενώ κοντά τους σπεύδουν και αλληλέγγυοι-ες από την αριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο.
Οι αλιεργάτες την Τετάρτη 6 Ιανουαρίου προχωρούν σε αποκλεισμό του λιμανιού, μη επιτρέποντας στους πλοιοκτήτες να πλεύσουν με απεργοσπαστικά πληρώματα. Παράλληλα διεξάγουν εκλογές του Συλλόγου τους με σκοπό τη νομική αναγνώρισή του ως σωματείου. Μετά από την υπόσχεση των αφεντικών ότι θα μπορούν να έχουν εκπρόσωπό τους στον υπολογισμό του μερτικού αποφασίζουν τη λήξη του αποκλεισμού, αλλά τη συνέχιση των κινητοποιήσεων. Η απεργία συνεχίζεται, και την Κυριακή 10 Ιανουαρίου ενώ πραγματοποιείται πορεία στη Μηχανιώνα από Αιγύπτιους και αλληλέγγυους, οι πλοιοκτήτες παίρνουν τα καΐκια με τη βοήθεια απεργοσπαστικών πληρωμάτων (οικογένειες, συνταξιούχους αλιεργάτες).
Εν τω μεταξύ τα αφεντικά προσφεύγουν στα δικαστήρια με αίτημα να κριθεί η απεργία των αλιεργατών παράνομη. Τελικά μετά από μία αναβολή την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου το Μονομελές Πρωτοδικείο (Εργατοδικείο) εκδικάζει την προσφυγή των αφεντικών και κρίνει την απεργία παράνομη και καταχρηστική. Παράλληλα έχει παρουσιαστεί από την πλευρά της εργοδοσίας ένα τρίγλωσσο συμφωνητικό το οποίο κάνει αποδεκτό το αίτημα για παρουσία εκπροσώπου του σωματείου των εργατών στον υπολογισμό του μερτικού, αρνείται όμως να καταβάλει το δώρο χριστουγέννων. Το συμφωνητικό είναι γραμμένο στα ελληνικά, τα αραβικά και τα αγγλικά, ενώ για όποιες διαφορές υπάρχουν στα κείμενα από τις μεταφράσεις, δεσμευτικό θεωρείται το αγγλικό κείμενο. Οι διαφορές μεταξύ του αραβικού και των άλλων κειμένων είναι σημαντικές, κάτι που γίνεται αντιληπτό χάρη στη βοήθεια αλληλέγγυων. Επίσης μέσω του κειμένου οι πλοιοκτήτες, παρουσιάζουν μαύρες λίστες με ονόματα ορισμένων αλιεργατών και ζητούν να σταλθεί επιστολή προς τον εργατικό ακόλουθο της αιγυπτιακής πρεσβείας για τα «προβλήματα» που δημιούργησαν. Στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν ότι στο μέλλον, οι αλιεργάτες δεν θα μπορούν να ξαναπροβάλουν καμία αντίσταση ζητούν να απολύουν σε οποιαδήποτε περίπτωση ανάρμοστης συμπεριφοράς. Τέλος, μέσα στο συμφωνητικό περιλαμβάνονται όροι όπως «οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με κανένα ελληνικό πολιτικό κόμμα ή oργάνωση που σχετίζεται με εργασιακές διεκδικήσεις και δικαιώματα»!!!
Οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες απορρίπτουν την πρόταση των εργοδοτών και συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις με συνεχιζόμενες απεργίες μέσα από απόφαση του δικού τους σωματείου. Η εργοδοσία προσπαθεί να πάρει ασφαλιστικά μέτρα απέναντι στην απεργία, που σημαίνει ότι για κάθε μέρα απεργίας οι αλιεργάτες θα πρέπει να αποζημιώνουν τους πλοιοκτήτες. Η απεργία πια τους πονά. Έπειτα από 3 εβδομάδες απεργίας τα αφεντικά χάνουν εκατομμύρια.
Την Πέμπτη 21 και την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου παράνομες κρίνονται και οι 2 επόμενες καλεσμένες απεργίες των αλιεργατών. Συγχρόνως η εργοδοσία προετοιμάζει την αντικατάσταση τους, με τη βοήθεια και της αιγυπτιακής πρεσβείας, καλώντας 130 νέους αλιεργάτες. Στην περίπτωση εισαγωγής απεργοσπαστικών πληρωμάτων από Αίγυπτο όμως, οι αλιεργάτες εκτιμούν ότι θα συνεννοηθούν με τους συμπατριώτες τους αφού αυτοί κατά πάσα πιθανότητα δε γνωρίζουν τι ακριβώς επικρατεί στη Μηχανιώνα, και θα σταθούν και αυτοί αλληλέγγυοι στο πλευρό τους. Τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και την άρνηση των πλοιοκτητών να τους παραδώσουν τις υπογεγραμμένες ατομικές συμβάσεις εργασίας που θα τους επέτρεπαν την ανανέωση των καρτών παραμονής τους στη χώρα. Ο αγώνας των αλιεργατών βρίσκεται πια σε κρίσιμη τροχιά. Όπως και να ‘χει οι απεργοί δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους και χαρακτηριστικά δηλώνουν «για μας είναι αγώνας για αξιοπρέπεια».
Στις 4 Φεβρουαρίου, στη μόνη εκδίκαση της υπόθεσης της απεργίας για τους πραγματικούς λόγους που έχει καλεστεί και όχι με προσχηματικούς όπως το σε ποιόν και πότε κοινοποιήθηκε, η απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης έκρινε την απεργία νόμιμη. Το θέμα τώρα όμως είναι ότι μετά από έναν ολόκληρο μήνα συνεχιζόμενης απεργίας, οι απεργοί αλιεργάτες έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, κάνοντας τη συνέχιση του αγώνα τους, ακόμα πιο δύσκολη.
Αυτό το οποίο αναδεικνύεται, είναι πως η πρώτη άγρια απεργία του νέου έτους στον ελλαδικό χώρο, διεξάγεται από μετανάστες εργάτες, προσφέροντας μας σημαντικά διδάγματα στον αγώνα για την κατάργηση μέχρι και του τελευταίου αφεντικού. Η αλληλεγγύη μας σε αυτόν τον αγώνα είναι δεδομένη. Είναι δεδομένη γιατί δεν αναγνωρίζουμε τεχνητούς διαχωρισμούς μεταξύ ντόπιων και ξένων εργατών αλλά αντιλαμβανόμαστε πως βρισκόμαστε όλοι στην ίδια μεριά απέναντι στην επίθεση των αφεντικών με την επίφαση της οικονομικής κρίσης. Είναι δεδομένη γιατί αναγνωρίζουμε πως το εύκολο θύμα σε αυτή την επίθεση είναι οι κατά τόπου μετανάστες που συγκεντρώνουν απέναντι τους κάθε είδους εθνικιστικό φερέφωνο. Τέλος είναι δεδομένη γιατί θεωρούμε πως με τους μετανάστες βρισκόμαστε όλοι μαζί στην ίδια πλευρά του κοινωνικο-ταξικού πολέμου που διεξάγεται από τους προλετάριους σε όλη τη γη.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Αλληλέγγυοι-ες Μυτιλήνης
ΥΓ: Στην κατάληψη του μπινείου θα λειτουργεί για λίγες μέρες ταμείο αλληλεγγύης για την ενίσχυση των απεργών αλιεργατών
Οι συντάκτες του κειμένου αυτού έκαναν μια εξαιρετική δουλειά. Η πληροφόρηση όμως πρέπει να συνεχιστεί και με άλλα μέσα, εκτός ιντερνετ. Η αλληλεγγύη αυτού του είδους μπορεί να διακηρυχτεί και με έντυπα, ιδίως μέσα στις στιγμές που οι φωνές των εργατών πνίγονται από τα συνθήματα των συνδικαλιστών.
February 6th, 2010 at 3:34 pm