Κάτω τα ξερά σας από τα σώματά μας
ή
Τι μπορεί να σου συμβεί περπατώντας στους δρόμους της Μυτιλήνης.
Σε μια εποχή πού πολλοί είναι αυτό που προσπαθούν να μας πείσουν πως η ισότητα των φύλων, η καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων και άλλα βασικά τέτοια ζητήματα έχουν σχεδόν επιλυθεί, μια βόλτα στους δρόμους της Μυτιλήνης είναι ικανή να πείσει και τις πιο δύσπιστες πως αυτή η εποχή είναι ακόμη μακριά μας. Σε μια τέτοια βόλτα μπορούν να σου συμβούν πολλά, ειδικά αν είσαι γυναίκα ή αν απλά δε χωράς στην κατηγορία του λευκού δυτικού cis στρέιτ άντρα.
Ξεκινώντας από τα πειράγματα στο δρόμο και φτάνοντας ως το να σε ακολουθήσει κάποιος στο σπίτι σου, ρωτώντας σε επίμονα προσωπικές ερωτήσεις, ή ως το να σε προσεγγίσει ζητώντας σου να κάνεις σεξ μαζί του με χρηματικό αντάλλαγμα, ο φόβος του βιασμού είναι πάντα παρόν. Γνωρίζουμε άλλωστε καλά πως πολλά από μας κακοποιούνται, βιάζονται, δολοφονούνται επειδή τα σώματα μας, θεωρούνται από κάποιους αντικείμενα προς χρήση και τέρψη του οποιουδήποτε.
Οι δράστες αυτών των πράξεων είναι συνήθως άντρες και δεν έχει καμιά σημασία για εμάς αν είναι ντόπιοι ή από οπουδήποτε αλλού. Είναι άντρες οι οποίοι αισθάνονται άνετα να έχουν τέτοιες συμπεριφορές γιατί έχουν από πίσω τους τις σεξιστικές και πατριαρχικές κοινωνίες που τους ανέθρεψαν με τις καταστρεπτικές αξίες και πρότυπά τους, και οι οποίες είναι και πάντα πρόθυμές να τους συγκαλύψουν. Η Λέσβος προφανώς δεν αποτελεί εξαίρεση. Είτε με την αποσιώπηση γεγονότων που γνωρίζει όλη η πόλη, είτε κάνοντας λόγο για μεμονωμένα περιστατικά και «τέρατα» που τα διαπράττουν, είτε χτίζοντας το μύθο του «ξένου βιαστή» και εξαιρώντας τους γηγενείς πλήρως από αυτή τη κατηγορία, το τελικό πόρισμα για αυτούς είναι συνήθως αθωωτικό.
Η απάντηση σε αυτές τις συμπεριφορές δεν μπορεί να είναι να θυματοποιηθούμε ή να δεχτούμε παθητικά όλον αυτόν τον σεξιστικό οχετό που καθημερινά μας απειλεί. Η απάντηση δεν μπορεί επίσης να είναι να κλειστούμε στα σπίτια μας, πόσο μάλλον αφού ούτε εκεί μπορούμε να είμαστε ασφαλείς ή ελεύθερες και αυτό γιατί έχουμε γίνει μάρτυρες ή έχουμε δεχτεί κακοποίηση στα ίδια μας τα σπίτια από οικεία πρόσωπα.
Το ίδιο ισχύει και για τις/ους μετανάστ(ρι)ες αδελφές μας, όπου η απάντηση δεν μπορεί να είναι να κλειδωθούν μέσα σε άθλια κέντρα κράτησης παραμένοντας αόρατες/-οι ώστε να μην «προκαλούν» τους ντόπιους άντρες. Τους άντρες οι οποίοι εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο γυναίκες και ανήλικα που δεν έχουν αρκετά μέσα για να αμυνθούν. Που δεν ξέρουν τη γλώσσα, δεν έχουν χαρτιά και χρήματα.
Η απάντηση σε όλους τους τόνους μπορεί μόνο να είναι να είμαστε παρούσες στους δρόμους οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Να φοράμε ό,τι θέλουμε, να έχουμε την ελευθερία να εκφράζουμε το φύλο και τη σεξουαλικότητα μας και όλοι/ες/α μαζί να σταματήσουμε να φοβόμαστε.
Για την ακρίβεια:
Οι σεξιστές και οι βιαστές είναι αυτοί που πρέπει να φοβούνται.
Anormin@
Φεμινιστική/Αντισεξιστική Ομάδα
Μυτιλήνη
Take your hands off of our bodies
Or
What can happen when walking the streets of Mytilene.
At a time when many are trying to convince us that gender equality, the fight against gender discrimination and other such basic issues have practically been resolved, a walk through the streets of Mytilene can persuade even the most skeptical that we are far from this reality. In such a walk, various things can happen to you, especially if you are a woman or if you just do not conform to the norms of a white western cis man.
Starting from teasing in the street, to situations such as someone following you into your home, persistently asking you personal questions, or even approaching you to ask for sex in exchange for money, the fear of rape is always present. We are well aware that many of us are being abused, raped, and murdered because our bodies are considered by various people as objects for use and for the satisfaction of anyone’s pleasure.
The perpetrators of these acts are usually male and it does not matter to us if they are men native to Mytilene or from anywhere else. They are men who feel comfortable enough to practice such behaviors, as a result of being nurtured with destructive values and norms by the sexist and patriarchal societies that are always willing to protect them. Lesvos is, obviously, no exception. Whether by trying to cover up and silence events very well known by the people living in the city, referring to these events as individual incidents committed by “monsters”, or by creating a myth about “foreign rapists” thereby excluding the native population completely from any culpability: the conclusion is always exculpatory for them.
The answer to these behaviors can not be to be victimized or to passively accept the sexist behaviors that threaten us daily. Nor can it be to lock ourselves up in our homes, since even there we can not secure our freedom or safety as a result of having witnessed abuse or having been abused in our own homes by those we live with.
The same applies for our immigrant sisters and brothers, where the answer can not be to stay imprisoned in miserable detention centers where they remain invisible, so as not to “induce” the native men. These same men who exploit women and minors who have limited means to defend themselves as they do not know the language, or do not have papers or money.
Our only response must be to be present in the streets, at any time of the day and night. We should have the freedom to wear what we want, to express our gender and to express our sexualities as we are, without fear.
To be precise:
It is the sexists and the rapists who now must be afraid.
Anormin@
Feminist / Antisexist Group
Mytilene
