Κατάληψη στο Μπίνειο

Κείμενο που γράφτηκε και μοιράζεται από πρωτοβουλία ατόμων:

ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ …

Η αναπόφευκτη συστημική κρίση ξέσπασε, κράτος και κεφάλαιο για να προφυλάξουν τα συμφέροντά τους εξαπολύουν γενικευμένη επίθεση ενάντια σε όλους και όλες μας.

Είναι αναπόφευκτη η κατάρρευση αξιών που βρίσκονταν παλαιότερα στο απυρόβλητο από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας.

Ψευδεπίγραφες αξίες όπως το ότι η δημοκρατία ισούται με ελευθερία καταρρίπτονται.

Η εμπιστοσύνη σε θεσμούς όπως αυτός του κράτους χάνεται δια παντός.

Και το αμερικάνικο όνειρο του καπιταλισμού καταλήγει να είναι εφιάλτης.

Το κράτος πρόνοιας γίνεται κράτος καταστολής, με την ευρύτερη έννοια, υποβαθμίζοντας τις ζωές όλων όσων εξαρτιόνταν απ’ τις παροχές που «προσέφερε απλόχερα». Η υγεία γίνεται αγαθό πολυτελείας. Ο εργαζόμενος είναι όμηρος, στα χέρια των αφεντικών, με ακόμα χειρότερες συνθήκες εργασίας και ολοένα εντεινόμενη εκμετάλλευση της εργατικής του δύναμης.

Οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη και δυσχεραίνεται η πρόσβαση σε βασικά είδη.

Και οι εξουσιαστές στην όψη του γενικευμένου κοινωνικού αναβρασμού μετατρέπουν τις πόλεις μας σε μοντέρνες φυλακές.

Από τη γενικευμένη αυτή επίθεση δεν θα μπορούσε, φυσικά, να εξαιρείται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Πιο συγκεκριμένα, το πανεπιστήμιο ως θεσμός του κράτους είναι ιεραρχικά δομημένος και στοχεύει στην εμπέδωση της κυρίαρχης ιδεολογίας. Προσπαθεί ,δηλαδή, να μας ενσωματώσει στους μηχανισμούς εξουσίας και να μας κανει να υιοθετήσουμε τις αξίες της αγοράς. Οπότε αν δεν αντισταθείς σε όλα αυτά θα βγεις απ’ το πανεπιστήμιο ένας πειθήνιος, υπάκουος εργάτης( αν δεν είσαι ήδη…).

-Και γιατί μου τα λέτε όλα αυτά τώρα;

-Με αφορμή τον νέο νόμο για την εκπαίδευση.

-Και τι λέει αυτός ο νόμος;

-Ο νέος νόμος είναι η πλήρης υποταγή της ακαδημαϊκής κοινότητας στις επιταγές και στις απαιτήσεις της αγοράς. Το περιεχόμενο των σπουδών μας και ο τρόπος που το διδασκόμαστε θα καθορίζονται πλέον από μάνατζερ και εξωπανεπιστημιακούς. Η διοίκηση του πανεπιστημίου, όποια και αν είναι αυτή, θα αναζητά την χρηματοδότηση για το εκάστοτε πανεπιστήμιο από ιδιώτες. Όχι ότι δηλαδή μέχρι σήμερα οι πελατειακές σχέσεις εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν ήταν εμφανείς· περνάμε όμως πλέον σε ένα καθεστώς πλήρους και χυδαίας εμπορευματοποίησης. Πρόκειται για έναν νόμο που θέτει έκδηλα τον ταξικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης· αυτοί που θα έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση θα είναι αυτοί που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα. Επιπλέον στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων θυσιάζονται σημαντικό διοικητικό και διδακτικό προσωπικό (άνθρωποι που θα μείνουν άνεργοι) καθώς και οι έως τώρα πενιχρές παροχές προς τους φοιτητές (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα).

-Καλά η αλήθεια είναι ότι το φαγητό στη λέσχη δεν τρωγότανε και οι εστίες στη Θερμή στέγαζαν ελάχιστους και ήταν και μακριά απ το πανεπιστήμιο…

-Ναι δεν θα διαφωνήσουμε μαζί σου αλλά σίγουρα αν δεν είχες πιάσει μέχρι τώρα δουλειά για να βγάλεις το νοίκι και τα καθημερινά σου έξοδα, όταν θα σου επιβάλουν να πληρώσεις δίδακτρα θα αναγκαστείς να πιάσεις δουλειά ή θα φύγεις απ’ το πανεπιστήμιο. Και με την νέα ρύθμιση των ν+2 χρόνων ανώτατου ορίου φοίτησης, αν δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δουλεύεις θα διαγράφεσαι απ’ τη σχολή. Για να το αποδείξεις, βέβαια, χρειάζεται να σου κολλάνε ένσημα. Ξέρεις κανένα αφεντικό που  θα κάτσει να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο…; θα προτιμήσει κάποιον που θα δουλέψει «μαύρα».

-Εγώ μόνο κάτι για το άσυλο άκουσα πάντως.

-Εννοείται, πως μέσα σ’ όλα αυτά, δεν θα μπορούσε να λείψει η επίθεση στο άσυλο καθώς, γνωρίζουν πολύ καλά πως εντός του ασύλου σχηματίζονται πυρήνες αντίστασης. Το άσυλο, μία κατάκτηση που κερδίθηκε με αίμα, ήταν ανέκαθεν ορμητήριο κοινωνικών αγώνων. Ένας απ’ τους τρόπους για να τους καταστείλουν είναι η κατάργηση του. Έτσι πλέον η βίαιη καταστολή που δέχονται όλοι όσοι αγωνίζονται θα λαμβάνει χώρα και εντός των πανεπιστημιακών χώρων.

-Καλά όλα αυτά, αλλά ποιοι είσαστε εσείς;

-Είμαστε φοιτητές/τριες, εργαζόμενοι/ες που επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις σχολές. Η εναντίωση μας (και) σε αυτόν το νόμο δεν μπορεί να γίνει ούτε μέσα από διάλογους με την εκάστοτε κυβέρνηση αλλά ούτε και μέσα από την ανάθεσή της σε κόμματα και παρατάξεις. Στοχεύουμε στην εξωθεσμική δράση η οποία προκύπτει μέσα από οριζόντιες διαδικασίες, χωρίς ιεραρχία, επιδιώκοντας την ομοφωνία. Αυτές τις κοινωνικές σχέσεις θέλουμε για το σύνολο της ζωής μας και δεν σκοπεύουμε να τις αναβάλλουμε για το μέλλον.

Αντίσταση – Αυτοοργάνωση –Αλληλεγγύη

μέσα και έξω απ’ τις σχολές

…Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Μειοψηφίες Αντίστασης

από τη Μυτιλήνη

-Και τι θέλετε τώρα να σας ψηφίσω στη συνέλευση;

-Όχι ρε ούτε καν… ξεκόλλα… Θα τα πούμε στις καταλήψεις.